Langavitleysan lafir enn

Ríkisstjórninni eru ótrúlega mislagðar hendur.  Hún stundar einvörðungu heimskulegar leiksýningar, lýðskrum, naflaskoðun og bjálfalegt sjálfshól.  Fjármálaráðherra gumar af, að botninum sé náð.  Tveimur árum eftir alþjóðlega fjármálakreppu og tæpum tveimur árum eftir hrun útbólginnar svikamyllu furðuverks íslenzkra spákaupmanna í fjármálageiranum, hjakkar íslenzka efnahagskerfið í sömu förunum, sem er einsdæmi, eins og fram kemur með talnagögnum hér að neðan.  Verri ríkisstjórn er ekki að finna í þróuðum ríkjum.  

Hagstofan hefur birt gögn, sem sýna, að fjármálaráðherra fer með fleipur eitt.  Þess vegna komu þau ummæli forsætisráðherra afturhaldsins lítt á óvart, að nú væri ríkisstjórnin farin að huga að því að koma á laggirnar nýrri ríkisstofnun, Þjóðhagsstofnun, til að matreiða ritskoðaðar upplýsingar ofan í lýðinn.  Hinír afstyrmislegu stjórnarhættir á Íslandi árið 2010 minna á alþýðulýðveldi Austur-Evrópu á dögum Kremlarbóndans frá Georgíu, Jósefs Djugaschwilis.

  Myndin með hagvaxtarstólpum 2007-2009 hér til vinstri sýnir hrikalegan samdrátt í efnahagskerfi Íslands á síðasta ári, og tölur Hagstofunnar sýna nú, að enn á árinu 2010 er efnahagssamdráttur.  Þetta er þvert á innantóma fullyrðingu fjármálaráðherra um hagvöxt, sem augljóslega hefur ekkert vit á því, sem hann á að að fjalla um í ríkisstjórninni.  Verri fjármálaráðherra hefur landið aldrei haft, þó að farið sé aftur til daga kammerráðsins danska. Þessi samdráttur á Íslandi árið 2010, þó að minni sé en árið á undan, er skilgetið afkvæmi Steingríms J. Sigfússonar og stjórnmálaflokks hans, Vinstri hreyfingarinnar græns framboðs.  Þau hafa drepið hagkerfið í dróma með hrikalegum skattahækkunum, sem engu hafa skilað í ríkissjóð, og með því að þvælast fyrir öllum erlendum fjárfestingum, sem borið hefur á góma hér að fá til landsins. 

Myndin hér til hægri með stólpunum 2009-2011 sýnir mun minni samdrátt annars staðar árið 2009 og hagvöxt þegar árið 2010.  Þetta sýnir, hversu mjög Íslendingar dragast nú aftur úr öðrum þjóðum.  Þetta er gjaldið, sem fólk greiðir fyrir að lyfta steinrunnum vinstri flokkum í valdastóla.  Það mun taka taka nokkur ár að vinna upp afspyrnu slæma stjórnarhætti hérlendis. 

Myndin hér til vinstri sýnir beina afleiðingu afturhaldsstefnu vinstri stjórnarinnar í prósentum atvinnuleysis af vinnumarkaðinum, og þó er landflóttinn ekki inni í þessu grafi.  Að honum meðtöldum næmi fjöldi atvinnulausra á Íslandi yfir 25 þúsund manns.  Langtímaatvinnuleysi er að verða að mesta þjóðfélagsböli á Íslandi.  Þetta vandamál er skilgetið afkvæmi kolrangrar stefnu í ríkisfjármálum og fjandsemi í garð athafnalífsins.  Eins og grafið um atvinnuleysi á Íslandi ber með sér, fer það vaxandi og verður næsti vetur óbjörgulegur með sótsvart afturhald hangandi aðgerðarlaust í brúnni á strönduðu skipi.  Þessu verður að linna.

Eins og sést á gröfunum tveimur hér til hægri, er aukning atvinnuleysis mun hægari á evru-svæðinu en á Íslandi, og Þjóðverjum hefur tekizt, með því að herða sultarólina, að snúa vörn í sókn.  Þessi þróun, sem er Íslandi mjög í óhag, á sér stað þrátt fyrir mjög hagstætt gengi íslenzka gjaldmiðilsins fyrir útflutningsgreinarnar, en þær hafa bjargað landinu frá gjaldþroti.  Þetta kemur fram á næstu mynd.     

Þrátt fyrir dágóðan vöruskiptajöfnuð er viðskiptajöfnuður landsins samt enn óhagstæður.  Á meðan svo er, er ekki að búast við mikilli styrkingu gjaldmiðilsins.  Það mun ekki geta gerzt án mikils innstreymis gjaldeyris til landsins.  Heilbrigðast er, að slíkt gerist án áhættu fyrir landsmenn, og lánstraustið mun þá reyndar fylgja í kjölfarið.  Þannig er einmitt háttað til með erlendar fjárfestingar í atvinnuvegum landsmanna.  Þær útilokar hins vegar afturhaldið, sem nú situr á valdastólunum í Stjórnarráðinu.  Viðreisn er útilokuð með vinstri stjórn.  Viðundrin verða að víkja. Þá verður unnt að koma hjólum atvinnulífsins í gang aftur.  Nóg er komið af ruglinu og tími til að hefjast handa.